Humans of Honours – Max van Winden

Geschreven door Thirza van Hofwegen, in samenwerking met Ongehoord Journal HHP

Max van Winden is 24 jaar, woont in Utrecht en is naast tweedejaars Honoursstudent, derdejaars student Nederlandse Taal en Cultuur met een specialisatie in letterkunde. Dit jaar is hij beheerder van het Honoursblog en student-assistent van het Humanities Honours Programme (HHP). Op dit moment is Max bezig met een minor filosofie en schrijft hij zijn Honours-thesis.

‘In het eerste jaar van het Honours werd de vraag gesteld wat ik als geesteswetenschapper kon toevoegen aan de samenleving. Pas halverwege dat eerste jaar begon me daar iets van te dagen. Mijn keuze voor het Honours programma was in eerste instantie een sprong in het diepe. Ik zou wel zien wat ervan komt. Het was in ieder geval een mooie kans. Bij mijn studie Nederlandse Taal en Cultuur was ik vooral bezig met mijn eigen ontwikkeling. Door literatuur leerde ik hoe onze kijk op de wereld tot stand kwam en hoe ik er een plaats in heb. Ik vind het moeilijk om die persoonlijke inzichten om te zetten naar iets maatschappelijks. Je kunt stellen dat mijn taken als student-assistent en blogbeheerder mij maatschappelijk verbinden, maar dan ben ik nog beperkt tot de bubbel van het Honours. Je hoopt dat alle vaders, moeders, ooms en tantes ook het blog bekijken, maar daar komt het vaak niet op neer. Ik denk ik als geesteswetenschapper een brug kan slaan tussen de denkwijzen van verschillende generaties. Uiteindelijk heb ik geleerd dat ik niet te ver af sta van iemand die honderden jaren geleden geleefd heeft.

Het Honours-blog functioneert als een centraal punt of een stabiele factor binnen het HHP waar je kunt lezen over ontwikkelingen binnen het Honours. Daarnaast ben ik bezig geweest met wat kleinere projecten. Bijvoorbeeld met een platform waar studenten elkaar kunnen voorzien van feedback tijdens de thesis-fase. Afgezien van het schrijven van mijn thesis, ligt het Honours onderwijs voor mij stil. Mijn thesis schrijf ik over Adriaen Koerbagh. Koerbagh was een filosoof in de kringen van Spinoza. Hij schreef zijn werken in het Nederlands in een tijd dat Latijn de gangbare wetenschapstaal was. Ik kan bij dit onderwerp zowel kennis uit de minor filosofie als mijn hoofdstudie toepassen. Daarmee steek ik mijn thesis in een interdisciplinair jasje.

Wat ik fijn vind aan het HHP en aan de Universiteit Utrecht is de communicatie en interactie tussen student en docent. Ik heb psychologie en filosofie gestudeerd aan de Erasmus Universiteit, en ik had daar nooit het gevoel echt betrokken te zijn bij de studie. Beide opleidingen heb ik niet afgemaakt. In vergelijking met andere Honoursstudenten heb ik er al heel wat jaren opzitten. Nu studeer ik Nederlandse taal en cultuur. Ook daarmee onderscheid ik mij van andere Honoursstudenten. Er zijn simpelweg niet veel Neerlandici op de UU. Na mijn eerste jaar Nederlands koos ik voor het verdiepingspakket letterkunde. Ik ben met name geïnteresseerd in vroegmoderne literatuur. Deze interesse heb ik kunnen toepassen bij het vak Terreinverkenning. Martine Veldhuizen begeleidde me bij een onderzoek naar een vijftiende-eeuwse tekst waarin een non zich uitspreekt over kerkelijke dogma’s. De onderzoeksvraag was of die non optrad als een waarheidsspreker. Ook hier hecht ik waarde aan de link met het heden. Martine vroeg of ik zelf ooit was opgetreden als waarheidsspreker, bijvoorbeeld in onenigheid met een werkgever. Het besef dat je je soms moet uitspreken in machtsverhoudingen, en de wetenschap dat zoiets vijf eeuwen geleden gebeurde, geven mij het idee dat de mens toen niet veel anders was dan nu. Uiteindelijk lopen we met dezelfde problemen rond.

Naast mijn zeldzame studiekeuze, denk ik dat ik opval door een flinke dosis zelfreflectie. Studeren gaat voor mij niet alleen over het opnemen van informatie en slimmer worden. Het gaat erom hoe je die informatie toepast en wat die informatie voor jou betekent. Om dat te doen, moet je af en toe stoppen en jezelf afvragen wat je aan het doen bent. Misschien dat ik de zaken daarmee te veel psychologiseer. Ik laat in het midden of dat psychologiseren werd ingegeven of juist afgeleid van mijn belangstelling voor Russische literatuur. Een vriend van mij recenseert boeken op YouTube en ik werd gegrepen door zijn liefde voor de Russen. Het was een imposante wereld om in te duiken. Ik wist niets over de Russische cultuur die zo prachtig beschreven wordt in werken van Dostojevski of Toergenjev. De verhalen van deze auteurs worden gedreven door de psychologie van de personages en hun “Slavische ziel”.

Als beheerder van het blog en als student-assistent ben ik een spin in het Honours-web. Dat voelt wat gek. Soms neem ik als student-assistent deel aan een bijeenkomst waar ik ook als student bij betrokken ben. Het is dan lastig om het onderscheid te maken tussen die rollen. Ik heb mij als student-assistent aangemeld, omdat ik iets terug wilde doen voor de Honours gemeenschap. Ik vind het belangrijk dat studenten van elkaar weten waar ze mee bezig zijn. Het blog is dan ook een platform dat door studenten wordt ingevuld. De afgelopen tijd is dat wat weinig gebeurd, maar met de afloop van het Research Seminar en het einde van het thesisjaar zal dat nog komen. Daarom mijn oproep: heb je iets interessants te delen – stuur het op naar het blog!’