Maak kennis met… Johanna Harder

Johanna begon in 2017 met het Humanities Honoursprogramma. Ze studeert Duitse taal en cultuur en studeerde in 2018 een half jaar in Wenen. Johanna is druk bezig met stages en eigen projecten en wij vroegen haar hoe zij het HHP invult.

Welke richting volg je binnen je studie?
Ik koos voor het verdiepingspakket taalkunde, wat ook elementen van literatuurwetenschap heeft, dus ik heb ook gewoon Faust moeten lezen. Ik ben vooral geïnteresseerd eigenlijk in meertaligheid en in mijn thesis dit jaar wil ik dan ook onderzoek doen naar leermethoden en de invloed van meertaligheid op taalverwerking bij kinderen: daarin kan ik ook mijn ervaringen uit mijn stage gebruiken. Dat is wel echt buiten mijn studieveld, trouwens, want ik volg niet zoveel vakken over taalverwerving, daar gaat het mij ook niet zo om: het gaat mij over het taalwetenschappelijke en niet-educatieve aspect en hoe je taal leert in een niet-schoolse omgeving.

Wat doe je voor stage?
Ik loop stage bij Taal Doet Meer, een organisatie die taalprojecten faciliteert voor mensen met een migratieachtergrond. Ik coördineer nu bijvoorbeeld de VoorleesExpress, een heel laagdrempelig project, waarin vrijwilligers thuis voorlezen aan kinderen die moeite hebben met Nederlands. Ik maak kennis met alle vrijwilligers daarbinnen, peil wat zij willen en waar zij passen, en ik blijf in contact met vaste vrijwilligers op het project. Daarnaast heb ik een aantal gezinnen waar ik ook meeloop en het hele traject begeleid.

Wat leuk! Heeft dat ook invloed op wat je binnen je studie en het programma doet nu?
Ja. Ik focus binnen het Honoursprogramma vooral op maatschappelijke verbinding: ik kijk hoe ik mijn vaardigheden in kan zetten op een voor mij maatschappelijk verbredende manier. Daar komt bij mij ook wel een beetje activisme bij kijken, overigens.

Hoe ben je bij het programma terechtgekomen?
Ik denk eigenlijk via de “normale” route: ik kreeg een uitnodiging per mail en ik was wel benieuwd, dus ik dacht: ik ga eens kijken, want ik houd er wel van om een ander pad te kiezen dan de rest, ook al was dat voor mijn opleiding ingewikkeld. Het Honours is binnen mijn studie niet heel populair en aan het eind van mijn tweede jaar zou ik naar het buitenland gaan: dat stond al vast. Binnen het Honoursprogramma was dat lastig, omdat in dit blok de Research Seminar valt. Uiteindelijk koos ik er zelf voor om mijn studie met een jaar te verlengen – ook in verband met mijn scriptie. Het is allemaal goed gegaan en uiteindelijk is veel mogelijk binnen de universiteit, maar het was wel iets waar ik zelf mijn organisatievaardigheden en planning voor moest gebruiken.

Wat vind je het leukst aan het programma?
Voor mij was het Research Seminar echt het hoogtepunt, toen besefte ik: dit is waarom ik het programma ben gaan doen. Ik heb met mijn groep een beleidsplan ontwikkeld voor toekomstgericht bacheloronderwijs aan de UU. We zijn met z’n allen enorm trots op het eindproduct en een groepsgenoot die nu in de Faculteitsraad zit, wil ook verder gaan met het plan. Het was heel leuk om daar te kunnen focussen op de persoonlijke ontwikkeling van de studenten, want dat is voor mij ook de reden geweest dat ik zelf een stage ben gaan doen: om buiten het academische leven om mezelf te ontwikkelen. “Ik wil om me heen kijken, ik wil iets doen met wat ik kan.”

Wat is voor jou het belangrijkst geweest aan het programma?
Wat ik waardeer aan het HHP is dat het heel erg “kies je eigen pad” is, en dat je niet tegengehouden wordt door dat dingen niet kunnen. Ik denk zelf dan: “Ik ga zeker wel mijn eigen ding doen,” en dat is binnen het programma heel goed mogelijk: daar ben ik het levende bewijs van! Soms moet je daar zelf ook het initiatief voor tonen, hoor. Het programma zit heel goed in elkaar, maar als het voor jou gevoel niet de ruimte biedt die jij wil hebben of nodig hebt, zou ik willen zeggen: kijk dan vooral verder en schroom niet om het initiatief te nemen! Ik denk ook dat je zeker als honoursstudent daar wel toe in staat moet zijn.