Geen onderdeel van een categorie
Maak kennis met… Floris Boudens
Floris behaalde in 2018 zijn diploma Geschiedenis en voegde daar tijdens de bachelor het Humanities Honoursprogramma aan toe, alsmede een jaar als medezeggenschapper in de Universiteitsraad. We kijken met hem terug op zijn ervaringen binnen het honoursprogramma en vragen hem waar hij zich nu mee bezig houdt.
Welke studiepaden heb je gevolgd?
Ik heb voordat ik aan Geschiedenis begon één jaar Algemene Sociale Wetenschappen gedaan, en binnen Geschiedenis heb ik me vooral gericht op de moderne tijd. Ik begin de geschiedenis vanaf Napoleon pas echt interessant te vinden, omdat de wereld dan in allerlei stroomversnellingen terechtkomt en ideologie een steeds belangrijkere rol inneemt.
Wat deed je naast je studie?
Eigenlijk niet heel veel bijzonders vóór mijn jaar in de universiteitsraad begon. Daarbinnen heb ik me ingezet voor WOinActie, de actiegroep die zich op nationaal niveau inzet om politieke druk te creëren om meer investeringen in de (geestes)wetenschap te stimuleren. Ik heb ook onderzoek gedaan naar studentenwelzijn en daarnaast vind ik het boeiend om af en toe opiniestukken te schrijven. Ik geloof dat kritisch denkvermogen niet ophoudt als het even niet meezit: juist als je weerstand ervaart en je je punt wél wilt maken, moet je ergens anders kijken zodat je je punt wel kunt maken. Ik ben daarom ook zo trots dat het gelukt is om via maatschappelijke en politieke druk het college van bestuur te vermanen soberder om te gaan met publieke middelen, vooral m.b.t. haar reiskosten.
Welke kansen zag je in het Honoursprogramma en wat heb je daarmee gedaan?
Ik genoot vooral van het Research Seminar, omdat daarin ruimte was voor experimenteren met het eindproduct. Het was verfrissend om een keer niet een paper als eindproduct te hebben, maar iets anders met dezelfde soort academische kwaliteit. Ik heb toen een podcast over “muziek van de macht” gemaakt, op zoek naar muziekuitingen van machthebbers. Ik vond het programma zelf ook fijn, hoe er ruimte was voor gemeenschapsvorming. Ik vind dat normaal een leeg woord dat beleidsmakers gebruiken in hun stukken, maar binnen het HHP is dat er wel echt voor mij. Sowieso het gebrek aan kadering en de vrijheid die we hadden, ik kan er mijn vinger niet op leggen, maar dit maakte het voor mij fantastisch.
Wat doe je nu?
Ik ben dit jaar begonnen aan de master History and Philosophy of Science, een heel interdisciplinair programma en ik geniet ervan om daarbinnen ook de stem van de geesteswetenschappen te laten horen. Dat vond ik ook fijn aan het Humanities Honoursprogramma, het feit dat je daar de optie hebt om samen te werken met allerlei vakgebieden. De vraag wat wetenschap precies is, fascineert me. Juist omdat het inclusief genoeg moet zijn dat geesteswetenschappen erbinnen vallen maar niet-academische kennis erbuiten valt.
Is dat interdisciplinaire dan ook waar je je in het HHP op richtte?
Ik deed het vooral vanuit een aanvulling op mijn eigen studie, zodat ik die in een breder kader kon plaatsen. Ik raakte binnen het HHP ook voor het eerst geïnteresseerd voor medezeggenschap, waar ik het programma erg dankbaar voor ben. Dat was tijdens het vak Humanities in Context, waar ik écht de plaats van geesteswetenschappen binnen en buiten de universiteit zag en begreep. Ik werd echt geraakt, omdat ik zag hoe gepassioneerd docenten waren en dat zij nuttige dingen deden, maar dat de resources vaak terecht kwamen bij studies of onderzoeken meer economisch rendabel zijn.
Waar wil je je mee bezig houden in de toekomst?
Ik heb nog geen concreet vijfjarenplan, maar ik hoop te landen op de tweesprong tussen politiek en wetenschap. Op wat voor manier ook, ik zou het liefst onderzoek doen, in de academia of erbuiten. Tegen een academische carrière zeg ik geen nee, maar ik weet dat dit voor weinigen is weggelegd.