Stage lopen: Voor jezelf én voor een ander

Johanna Harder volgde in 2019 de Honours Research Seminar.

Een paar maanden geleden besloot ik dat ik iets wilde veranderen. Ik nam deel aan cursussen, deed mijn werk, maar ik miste iets. Tijdens mijn buitenlandsemester in Wenen volgde ik een vak over onderwijs in de migratiemaatschappij; dat wekte mijn interesse. Ik besloot op zoek te gaan naar mogelijkheden met betrekking tot vrijwilligerswerk. Ik wilde iets betekenen voor mensen die het om de een of andere reden niet zo makkelijk hebben als ik, maar niet voor mijn eigen gevoel en welbehagen. Toch voel en voelde ik me verantwoordelijk voor de vele misstanden die bestaan rondom migranten, vluchtelingen of zoals we dat nu noemen ‘mensen met migratieachtergrond’. Zo ontdekte ik de VoorleesExpress. Een project waarbij een vrijwilliger twintig keer bij een gezin thuis gaat voorlezen om zo te proberen het aantal kinderen dat de basisschool verlaat met een Nederlandse taalachterstand terug te dringen.

Toen ik kennis ging maken bij de VoorleesExpress Utrecht bleek al gauw dat ik voor hen meer kon betekenen dan slechts het vrijwillige voorlezen. Er was ruimte voor een stagiair die een deel van de vrijwilligers zou gaan coördineren. Het is een dankbare en uitdagende klus om iedere keer weer te ontdekken waarom nou juist deze vrijwilliger die voor mijn neus zit, voorlezer moet worden bij een gezin.

Het doen van deze stage heeft mij laten zien hoeveel meer er mogelijk is buiten de academische muren. Hoeveel mensen ik de ondersteuning kan bieden die ze nodig hebben met mijn taalkundige achtergrond. De projecten bij Taal Doet Meer hebben echt invloed op de vooruitgang van de deelnemers.

Daarnaast heb ik door middel van mijn stage niet slechts iets kunnen betekenen voor de deelnemers van Taal Doet Meer maar heeft het ook zoveel kunnen betekenen voor de ontwikkeling van mijn toekomstperspectief. Ik besloot om me tijdens het Honours Research Seminar bezig te houden met een onderzoek naar welke gevolgen zichtbaar zijn bij studenten die een stage hebben gelopen. De resultaten bevestigden mijn vermoedens: het doen van een stage draagt bij aan de ontwikkeling van self-authorship, een begrip dat zich niet slechts richt op de ontwikkeling van je cognitie, maar ook op de ontwikkeling van je eigen identiteit en het (h)erkennen van je eigen positie in een wereld waar nog zoveel andere mensen rondlopen.

Dit onderzoek heeft samen met nog zes verdere onderzoeken van mijn medestudenten geleid tot een beleidsplan dat we 28 juni op het slotsymposium hebben gepresenteerd. Hierin zijn verschillende voorstellen geformuleerd met betrekking tot het thema Toekomstvoorbereiding in het bachelor-onderwijs binnen de faculteit Geesteswetenschappen aan de Universiteit Utrecht. In dit beleidsplan pleit ik voor het aanmoedigen van stages binnen het bachelor-onderwijs. Je krijgt de mogelijkheid een poosje mee te draaien in een organisatie of bedrijf en verwerft de vaardigheden die nodig zijn voor het functioneren in het werkveld. Je krijgt de kans je persoonlijk te ontwikkelen buiten de muren van de universiteit en zult ontdekken waar jij je op je plek voelt en waar niet.